Sanırım ben sana yalan söylemedim ve seni hiç himseyle aldatmadım buna kendim de dahilim. Sanırım seni telefonun diğer ucunda ağlamaktan gözlerinin şiştiği bir halde de bırakmadım. Karanlık bir sokakta sen acizken terketmedim seni.Bana sarılmak istediğinde sırtımı da dönmedim. Senin olduğun mekanlara kıskanacağını ve üzüleceğini bilerek başka kadınlarla gelmedim. Tokat atmadım sana. Küfretmedim. Zaten zor hayatı sana daha da zor kılmadım.. Senin hayallerini yıkmayıp, gülümsemeni soldurmadım, seni kendimden nefret ettirtmedim. Sana söz verdim ve tuttum...
şimdi..
içkimi içiyorum sigaramı üflüyorum? Barda çalıştığım için geceleri başıma ne geleceği belirsiz mi? bir sürü kadın askıntımı oluyor. alkollüyken biriyle gidermiyim? unuturmuyum bir gün seni çok içtiğimde..silinir misin benden kafam dumanlıyken...
ben güvenilmez bir erkek olarak sana hiç yalan söylemedim...
ahh ne kadar kolay bir şeydir güvenmek.bize güvenmeyen kahrolsun. sonuçta güven zamanla kazanılan bir şey değildir, değil mi? bir anda toz pembe kendiliğinden var olur. yazılanları yapmayınca birine güven vermiş olmamız gerek. iyi de peki ya bunlar harici yaptıklarımız ne oluyor? ya bilmeden söylediklerimizden bazılarına sebep olduysak. yok canım ne diyorum, olur mu, gerisi karşı tarafın anlayışsızlığıdır yahu.
YanıtlaSilne kadar saçma bir yorum. böyle şeyler yazacaksan ne diye yazar ki insan
YanıtlaSil