Bu gün Pırıl öldü, arkadaşlar. Hayatımda konuşabildiğim dertlerimi anlatabildiğim iki insanımdan biri bugün öldü arkadaşlar.. İçimde hiç bir şey yapamamamın çaresizlği ile belki birşeyler yazabilirim ümidi ile öylece takılırıyorum burada. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ölüm birbirimizi daha çok üzmekten başka bir işe yaramıyor...  yaramayacakta...

Devam Niteliğinde...2

   Ne o şimdi hiç birşey yokmuş gibi olağan akışında ilerliyormu herşey? Gün boyu arkadaşlarımızın kafasını siktimiz konularda davranışlarımız değişmiyormu? Ya da sessizlik derken ne sessizliğinden bahsettiğimiz akla mı gelmiyor? Belki de dilimizde sakız yalnızlık mı sorun? Ne?

   Geçenler bahadır abi dedik ki hoca bira almış midye almış evinde koltuğuna uzanmış takılıyor. Bi an bahadır abi ye baktım bara oturmuş bira içip viski yudumluyordu. sonra kendime baktım barın arkasında isteyene bira isteyene votka veriyordum.. tek istediğimiz neydi ya da istemediğimiz ne değildi bilmiyorum hatırlamıyorum ama şu an böyle olmamız aslında olduğumuz durum değil. mutlu değiliz. ve sende mutlu değilsin...

sıkıntı mutlu olmak değil ama, tamamen farklı olabilecekken ve kazananın olmadığı şu durumda yaptığımız tamamen saçlamalık. düşünüyorum özlemekle ilgili her yazdığıma bir cevap verildi. evet özlüyorum. çok özlüyorum.bak ama şimdi hiç bi sikime yaramadı yaptıklarımız adım eminim mutlu değilsiniz ve ben de mutlu değilim.

aferim bize.