ezgi.. bugün şimdi tekrardan hayallerim yıkıldı. Şimdi yeniden az önce olduğumdan daha yalnızım. Tekrardan güvenmiş, beklemiş ne bileyim çaba sarfetmiş emek harcamış. ve sonuç gene aynı kırıklık, gene aynı uzaklık. bir çizgiye sahibim önceden benim değildi, sonradan zamanla kök salan ağacını
kabuğunun sertleşmesi gibi çıktı, o vakit artık benimdi.. bu benim yalnızlığımın çizgisi, biri hayatıma girdi diye artacak değil, hatta o hayatıma girenin daha giremeden çıkmasıyla daha da kalınlaşıyor.
hayır ben adi değilim, birşeyler verdim diye alacak da değilim... şu zamanlar bunun tersinin zamanları ve sen de o tersin insanısın..
ben yatıyorum... yapabildiğim tek şey yatabilmek...
not: lütfen sana yazdığım birşeyi okuduysan bana birşey söyle. her gün bir kere yazmanın ne olur ikinci kuralı olsun.
29 Ekim 2011 Cumartesi
22 Ekim 2011 Cumartesi
6 Ekim 2011 Perşembe
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)