Benim içimde yaşama sevinci var arkadaş. Sabahları kalktığımda gökyüzünü hayal edişimde bir merak var. Bir kedi köpek ya da kara fatma gördüğümde konuşma isteği var içimde. Ağzımdan çıkanların her biri birer çöplüğe aitse çöplük benden başka kim? Bu yaşadığım yerde, rutübetinin nereden kaynaklı olduğunun bilinmediği yerde ben tek başıma mutluyum ki... Kafamın durduğu an. Kelimelerin hani o tekrar edilince bitirirlerya kendilerini, saçma sapanlaşırlar işte o haldeyim şimdi şu an. Göz gerek göresi. Ben o adsız tepeye daha öncede gittim. Bütün bir gün sevgili rolü oynadım, hatta oynamadım oldum. Sabah ikimizde ayrı noktaya gittik. iki ayrı noktaya... Hayat garip, adama neresinden dokunacağı belli olmuyor ama bu bir biçim değil bir işleyiş... bir makina gibi. garip. her neyse arkadaş benim içimde yaşama sevinci var. bu sevincin sorumluluğu var üstümde öptüğüm dudakların hayatlarının sorumluluğu var. onlar istemesede bu bende var.. ve bu bende var olma durumunun bendesi yokmu ah işte o yokmu... her neyse arkadaş. birinin birisinin hayatına girmesinin kuralları olmaz. pata küte girer, durduramazsın, engelleyemezsin, karşı çıkamazsın. öylece istersin öylece izlersin...
şimdi, sonra ya da ner ne boksa
burda buradayken
ve bir şans olan şimdideyken
hiç bir haltımdan bir pişman değil
birbirimizi bir değil ayrı
kendimi sende değil seni sende bilip
senin zamanında sende varım.
sende yoksam
oralarda bir yerlerde
varım...
bugün yarın.. üç ay sonra.. zamana ne fark eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder